İbn-i Abbas (r.a.)günün ilk saatlerinde uyuyan oğlunu görünce;

"kalk rızıkların taksim olduğu bir saatte uyumak mı istersin? (zira Bu saat ibadet etme ve calısma zamanıdır.)"

diye ikazda bulunmuştur.

Selefden bazıları da ;

" her kim ikindi vaktinden sonra uyuyup aklında bir özür (Şuur bozukluğu)meydana gelirse,kendinden başkasını suçlamasın."

Sabahın ilk saatlerinde uyumak vücutta kırgınlık, halsizlik, acizlik ve zayıflık meydana getirir. Kişinin bazı yerleri güneşte ve bazı yerleri gölgede uyuması iyi değildir.Nitekim Peygamber Efendimiz (s.a.v.);

" Sizden biriniz güneşte iken gölge gelir de yarısı güneşte yarısı gölgede kalırsa,kalksın yerini değiştirsin." buyurmuşlardır .

Sabah namazından sonra güneş dogmadan ve yatsı namazından önce uyumak iyi değildir yüzü koyun uyumak da sağlık acısından zararlıdır.Uykunun en sağlıklı olanı midedeki yemek hazmedildikten sonra uyumaktır .

Uykunun en faydalısı yemeği midedeki en iyi şekilde yerleşmesi için , sağ yan üzerine yatılarak uyunan uykudur . Çünkü mide sol tarafta olup sağ tarafa meyillidir. Sol yan üzerine cokca yatmak , organların kendisine doğru ve ona karsı ona karşı dikilmesi sebebiyle kalp için zararlıdır .

Güneş doğduktan, 50 dakikaya yani işrak vaktine kadar olan vakitte uyumak, mekruhtur.

Birkaç hadis-i şerif meali şöyledir:

(Sabah namazından sonra, güneş doğana kadar uyumayın!) [Beyheki]

(Sabahları uyuyan sırt ve bel ağrılarına müptela olur.) [İ. Şarani]

(Sabah uykusu, tembellik ve unutkanlığa sebep olur.) [İ. Maverdi]

Hazret-i Fatıma anlatır:

Sabah namazından sonra yatmıştım. Babam, (Kızım kalk, gafillere benzeme! Allahü teâlâ rızıkları, sabah namazının vaktinde verir) buyurdu. (Beyheki) [Rızkların dağılması sabah namazından sonra olur. Manevi rızkların dağılması ise, ikindi namazından sonradır. Bu iki vakitte uyumamaya dikkat etmelidir.]

(Kaylule [öğle üzeri uyumak], faydalıdır. Akşam üstü uyumak, ahmaklıktır.) [İ. Maverdi]

Resulullah efendimiz, yatsı namazından önce uyumayı uygun görmezdi.

Yatsıdan önce uyumak ve yatsıyı kıldıktan sonra [ihtiyaçsız] konuşmak mekruhtur. İhtiyaç olursa, mekruh değildir. Kur'an okumak, zikretmek, evliya menkıbelerini anlatmak, fıkıh okumak ve misafirle konuşmak da, mekruh olmaz. (Redd-ül muhtar)