Mukadderatı uykusuzluğa, mecalsizliğe ve eğlence maniaklığına bağlamış günümüz insanının en büyük iletişim trajedilerinden biri de, artık rüya görememesi. Böylesi bir beşeri trajedinin öneminden olsa gerek Doç. Dr. Nurdoğan Rigel, muhtelif makalelerden oluşan derleme kitabı (Der Yayınları, 2000)na "Rüya Körleşmesi" adını vermiş.

Medyaların zamanımızı elimizden ve zihnimizden çalması yanında modern insanın çektiği uykusuzluğa karşın çeşitli yöntemler mevcut. Bunlardan en çok bilineni uyku hapları. Bununla beraber, uyku haplarıyla insanlara verilen yapay uykunun, yalnızlığı, gerginliği, çirkinliği ve çevre kirliliğini yok etmesi imkânsız... (s. 90)
Rüyanın alınıp satılan bir metaya dönüşmesini, çarpıcı örneklerle sergilemeye çalışan Rigel, rüyaların teknolojik bir sürece tabi olduğunu, insanların artık görmelerinin ve algılamalarının ileri tekno-düzenlerce belirlendiğini öne sürerken, konunun hassasiyetine dikkatimizi yöneltiyor.
Her şeyin satın alınır bir metaya dönüştüğü günümüz toplumunda, kendimize ait; benliğimize, güdülerimize veya bilinçaltımıza ait ne varsa, hemen hepsini tüketime hazır hale getiren minyatürleşmiş yeni teknolojiler, beynimizin en ince kıvrımlarında bile faaliyet gösterebiliyor.
Teknolojiler, sadece bizi ayakta tutarak daha fazla tüketime yönlendirmekle kalmıyor, uyurken de bizleri tüketime hazır hale getiriyor. Tam da bu noktadan itibaren global/küresel dünyanın insana yüklemiş olduğu yükler bir bir ortaya saçılıyor:
Başta tüketim olmak üzere, alışveriş çılgınlığı, eğlence maniaklığı ve uykusuzluk, hayal ve rüya yoksulluğuyla kitleler yönlendirilip, yönetiliyor. Çünkü kitleleri başka türlü ayakta tutabilmenin imkânı yok.